„odszedł oracz
w mgłę zapomnienia
odszedł na boso
a mnie czasem tęskno
a mnie czasem tęskno
a mnie tęskno Panie”
Zbigniew Kozak; W mgłę zapomnienia
 
Tymi słowami zakończyło się spotkanie literackie - wspomnienie o Zbyszku Kozaku. Powiedzieć o nim: rzeźbiarz, poeta, artysta ludowy, to bardzo niewiele. Za tymi pojęciami stał niezwykle skromny człowiek. Mimo uznania jego twórczości przez władze lokalne i państwowe, on z niedowierzaniem przyjmował te zaszczyty. W zaciszu niewielkiego pokoju powstawały rzeźby, a że był samoukiem, miały indywidualny charakter. Utrwalał w drewnie lipowym zapomniane postacie i zawody z polskiej wsi, także kwiaty i ptaki. Były też rzeźby religijne: Jezusek Frasobliwy, anioły, a nawet wesoły diabeł. To jednak nie wystarczało, aby w pełni wyrazić siebie, więc Zbyszek zaczął pisać. Z wierszy emanuje tęsknota za tym, co przeminęło i pochwała życia zgodnego z naturą. Niewyszukane w swej formie teksty przepełnia umiłowanie prostoty i piękna dnia codziennego. Jego twórczość nawiązuje tematycznie do ważnych życiowych wartości takich jak: wiara, nadzieja i miłość.
Artysta odszedł w 2020 roku. Pozostawił po sobie teksty rozsiane w różnych publikacjach i książki poetyckie: „Powroty’; ”Z bzów i jaśminów”; „Myszki, mrówki, wiewiórki i inne bajdurki’ oraz „Godko mojo”, która ukazała się drukiem już po jego śmierci.
Spotkanie literackie „ Powroty Zbigniewa Kozaka” odbyło się 25 marca 2022 roku w Młodzieżowym Domu Kultury. Uroczystość otworzyła pani Aleksandra Kozak – Kotowska. Powitała publiczność, w tym panią Alicję Kozak – żonę zmarłego. Wśród gości była pani Danuta Szlendak – dyrektor Powiatowej Biblioteki Publicznej w Puławach oraz pani Katarzyna Adamowska – Kane. Dzięki pracownikom biblioteki, została wydana ostatnia książka pana Zbyszka.
„ Powrócimy odrodzeni, póki ziemi, póki słońca’ .Wokół tych słów z wiersza „
Powrócimy” , pan Hubert Domański z młodzieżą „ Teatru Gdańska 4” (Agnieszka Suszek, Julia Wolska, Maria Kaczmarska, Marta Styk, Natalia Łyszcz, Ola Lutkiewicz, Olga Zaremba, Aleksandra Woch) stworzył wzruszającą prezentację poezji pana Kozaka z tomiku „Z bzów i jaśminów”.
Na zakończenie spotkania, wystąpiła pani Katarzyna Adamowska-Kane. Odpowiedziała o powstaniu książki „ Godko mojo”. Każdy otrzymał egzemplarz na pamiątkę spotkania.
Kiedy odchodzi człowiek, powstaje puste miejsce, a w nim rodzą wspomnienia.
MK